Cara Menolak KAryawan

Alkisah di sebuah perusahaan besar di kawasan Keprabon, tengah melakukan beberapa tes wawancara untuk ” tidak” menerima calon karyawan baru. Tentu saja salah satu prasyaratnya adalah harus berbahasa EJD (Ejaan Jawa yang nDaksempurna)..

G : Kowe nduwe omah opo ora…..?
A : Dereng….
G : Wah kowe ora iso ketompo nang kene
A : Lho kok ngaten……..?
G : Mengko kowe mesthi ngajukne utang nang perusahaan.
A : Ah.. mboten, kok. Sak janipun tiyang sepuh kulo niku sampun sugih.
G : Yo malah ora ketompo
A : Lho kok ngaten…..?
G : Mengko kowe kerjo mung nggo hiburan, nongkrang nongkrong ae.

G : Kowe nduwe motor opo ora….?
B : Mboten.
G : Ora ketompo
B : Lho kok mboten ketampi?
G : Mengko kowe mesthi njaluk bantuan kredit.
B : Sak janipun gadhah, ning tasih ten kampung,gampil mangke kulo beto ngriki.
G : Wah malah ra ketompo….
B : Lho kok ngoten…?
G : Tempat parkire wis ra cukup.


G : Kowé wis lulus sarjana tenan…..?
C : Sampun, Pak….
G : Ora ketompo, kéné iki golék sing SMA aé, luwih manutan lan bén mbayaré murah
C : Sak janipun kulo tasih badhe skripsi
G : Malah ora ketompo…..
C : Lho, kados pundi, tho….?
G : Mengko kowé kerjo mung ngetik skripsi, lék wis lulus mesti golék kerjo neng perusahaan liyo.


G : Kowé seneng guyon opo ora?
D : Mboten pak, kulo serius yén nyambut damel.
G : Ra ketompo…..
D : Waa……kok ngoten?
G : Engko konco koncomu lan anak buahmu podho stress.
D : Sak jané nggih sekedhik sekedhik seneng guyon.
G: Malah ora ketompo.
D : Lho kok……
G: Engko kowé mung email emailan sing lucu…….


G : Kowé mau mréné numpak opo?
E : Nitih mobil
G : Kowé ora ketompo
E : Sebabipun?
G : Saiki BBM mundhak terus, mengko kowé njaluk mundhak bayar terus
E : Wo, kulo wau namung mboncèng, kok
G : Tambah ora ketompo
E : Lho, lha kok … ?
G : Mengko mung gawéné mboncéng mobil kantor. Ngrusuhi !


G : Anakmu akèh opo sithik?
F : Kathah pak
G : Kowé ora ketompo
F : Sebabipun ?
G : Nyambut gawemu ora jenjem, mung mikir gawe uanaaaaaak terus
F : Lha wong namung anak adopsi, kok.
G : Tambah ora ketompo
F : Lho, lha kok … ?
G : Gawé anak waé aras2en, opo manèh nyambut gawé


G : Kowé wis ngerti gawéyanmu durung ?
H : Dèrèng
G : Kowé ora ketompo
H : Sebabipun ?
G : Arep nyambut gawé kok ora ngerti gaweyané ?
H : Oo, nèk damelan niku mpun ngertos kok
G : Tambah ora ketompo
H : Lho, lha kok … ?
G : Kowé rak mung arep keminter, to ?


G : Kowe ngerti kahanan kantor k éné durung
K : Dèrèng
G : Kowé ora ketompo
K : Sebabipun ?
G : Arep nyambut gaw é kok ora ngerti kantoré ?
K : Wo, sekedhik2 mpun ngertos kok
G : Tambah ora ketompo
K : Lho, lha kok … ?
G : Kow é senengané ngudhal-udhal wewadi kantor, to?


G : Kowé kerep loro ?
M : Mboten
G : Kowé ora ketompo
M : Sebabipun ?
G : Mesthi kerep mbolos, wong arang2 gering
M : Wah, sakjanipun nggih asring
G : Tambah ora ketompo
M : Lho, lha kok … ?
G : Kantor iki ora nompo karyawan pileren.


G : Kowé biso main Internét?
N : mBoten
G : Kowé ora ketompo
N : Sebabipun ?
G : Perusahaan ora nompo wong BI (Buta Internet)
N : Wah, sakjanipun nggih saged
G : Tambah ora ketompo
N : Lho, lha kok … ?
G : Mesthi ora bakal nyambut gawé, kakèhan dolanan Internet, to? Ngenték-entekké pulsa !


G : Kowe waras opo ora?
O : Lha, kulo nggih waras to Pak.
G : Ra ketompo…….
O : Kenging nopo …..?
G : Mengko kowe mesthi ora krasan neng kene.
O : Niku rumiyin Pak, sakmeniko sampun rodo edan.
G : Malah ra ketompo……
O : Pripun to niki….?
G : Mengko aku duwe saingan……….

Bu guru lan Muride

nang sakwijine dino, nang sekolah taman kanak kanak, bu guru sing lagi ngajari cara ma'em, ono pitakon karo murid muride:

Bu Guru: Nah, wau sampun di ajari kalih bu guru, nak ma'em sego niku di mamah, nak obat di untal, Hayo anak anak, saiki disebutno barang sing di emut

Murid A : permen bu guru!

Bu Guru: pinter!

Murid B : coklat bu guru!

Bu Guru: pinter!

Bu Guru: hayo wonten sing ngertos maneh?

trus soko mburi ono sing ngacung..

Murid C : kulo ngertos bu guru!

Bu Guru: nggih, opo cobo?

Murid D : sarung bu guru!

Bu Guru: lha?! kok sarung?

Murid D : inggih bu, soale kulo wau ndalu mireng ibu ngendiko kalih bapak ngeten "gek ndang sarunge copoten pak, gek ta' emute"....

Bu Guru: hah?!

Jancuk, Jancok, Diamput

Jancok iku iso kanggo koncoan utowo musuhan, tergantung teko ngendi ndelok’e Pak.

Jancok, Jancuk utowo dancok kuwi boso khas Suroboyoan sing nyebar seantero jagad. Siiieh. Wong Jawa Timur sing manggon ndek Suroboyo, Malang lan sekitare iki sing mulai nyebarno.

Nurut mas Anang, Jancok asale soko boso ‘encuk’ sing nduwe arti padanan ‘bersetubuh’ utowo nek bahasa meduro dikenal ‘fuck’. Awale soko boso ‘di-encuk’, trus ‘dancok’ lan akhire dadi boso ‘Jancok’.

Sak jane akeh macem’me kanggo boso jancok iki, misale jancuk, dancuk, dancok, diamput, damput, daiampot, mboke ancuk (motherfucker -boso meduro), jangkrik, hancik, hancok, hancurit.

Nek di ulur arti asline, boso iki ngarah ning makna kotor. Umume, boso iki kanggo mbengok nek awak lagi emosi, benci karo wong utowo opo wae.

Tapi, yen dirasakno soko waktu ke waktu, makna boso iki dadi meluas. Boso iki sering digawe karo konco-konco ning cangkruk’an. Malah ora manteb yen ora nganggo boso Jancuk ndek omongan. Dadine yo wis umum lan dadi sego jangan kanggo kekoncoan. Iso diartekno, boso jancok iki wis umum kanggo simbol kekoncoan ndik warga Suroboyo lan sekitarnya.

Boso iki sering digawe ndek situasi keakraban. Misale kanggo nggantekno kata panggilan, “Yok opo kabarmu cuk !”, “Jancuk ayune reeek”, “Jancuk, lapo moco iki” hahaha. Sakjane, sing diajak omong kudu gak oleh muring-muring, soale omongan kuwi diselingi karo guyonan akrab.

Boso Jancuk akhire duwe arti jembar tapi ora ngeres utowo elek, sing intine kanggo negesno omongan. Ngene contone : “Wis mangan ta cuk ?”, “Iyo cuk, aku ket wingi durung mangan, Luwe cuk”. “Jancuuk, indonesia menang bal-balan karo thailand, pemaine seksi-seksi cuk … haaaaah”.

Dadine, boso Jancuk iso bermakna ganda. Iso digawe kanggo emosi, iso digawe kanggo kekoncoan sing akrab. Tergantung atine dewe - dewe Cuk !. Hehehehe.

Post by : Kang Nardi